Neem me (meestal) zoals ik ben

Ik zit te bellen met een vriend van mij en hebben het over zijn date ervaringen. Het is een erg mooie man, dus het krijgen van dates is geen probleem. Hij vertelt de vrouwen vooraf aan de date dat hij geen vastigheid wilde. Volgens hem is dit omdat vrouwen meestal te snel voor hem gaan. Ze willen gelijk al een vastigheid terwijl hij het gewoon wil aankijken. Wat me opvalt is dat hij bij voorbaat al de deur dichtdoet bij de ontmoeting van een nieuwe vrouw. Ik vroeg hem of hij wel open staat voor iets serieus. Hij gaf aan van wel. Maar dan wel in de trant van ‘no pressure!’. Zodra hij ook maar iets van druk voelt, kapt hij het af. Die druk benauwt hem. ‘Neem me zoals ik ben’ zei hij nog tegen me.

Wat achtergrondinformatie is misschien wel handig. Deze man had al een huwelijk achter de rug. Hij was vol voor deze vrouw gegaan, maar kreeg voor zijn gevoel niet echt liefde en zeker geen acceptatie voor wie hij was terug. Dit heeft hem dusdanig pijn gedaan dat hij nu een muurtje op heeft getrokken. Een voorwaarde voor een nieuwe relatie is dat hij geaccepteerd wordt zoals hij is. In die mate dat hij al druk kan ervaren als zij aangeeft hem vaker te willen zien en of hij daar rekening mee wil houden. Hij wil dat er van hem gehouden wordt in alles zoals hij is en niet wat hij eventueel kan zijn.

Dit doet mij denken aan een wijsheid: “If you love a flower, don’t pick it up. Because if you pick it up it dies and it ceases to be what you love. So if you love a flower, let it be. Love is not about possession. Love is about appreciation.”

Dit is waar die vriend naar op zoek is. Dit is natuurlijk wat iedereen wil van zijn partner. Iedereen wil onvoorwaardelijke liefde voelen. Liefde die voor altijd en a la disney-verhalen romantisch is. Niemand wil horen: je bent prima, maar als je dit en dat veranderd, dan ben je super! Liefde is inderdaad het waarderen en het laten zijn. Je hebt geen controle over de ander en je bent zeker niet de eigenaar van je geliefde. De ander is vrij om te gaan en te staan waar die wil. Op het moment dat je controle uitoefent op je partner, vertrouw je er dus niet op dat je van jezelf genoeg hebt om hem bij je houden.

Ik wil hier wel een toevoeging aan doen. Als je van iemand houdt, is dat zeker om wie die is. Maar perfectie bestaat niet en het zou wel heel wat gevraagd zijn dat je ALLES van diegene leuk vindt. En dat je altijd alles aan diegene leuk vindt en blijft vinden. Dat je van iemand houdt, ondanks dat niet alles leuk aan diegene is: dat is houden van.

Daarnaast is een relatie een verbintenis aangaan. Een contract. Je besluit je samen aan bepaalde regels te gaan conformeren. Elke relatie heeft natuurlijk zijn eigen regels (denk bijvoorbeeld aan open relaties) en je besluit samen dat jullie je daaraan willen houden.

Doordat je samen besluit door het leven te willen gaan, is het onmogelijk om dit te doen zonder compromissen. Let op: compromissen! Dat betekent inderdaad niet dat je geliefde een persoonsverandering door moet gaan. Want in dat geval moet je je afvragen of je niet gewoon een ander moet daten. Maar eerlijkheid over dingen die je van de ander dwars zitten moet ook kunnen. Het uiten van irritatie. Het hopen dat de ander hier rekening mee houdt. Het rekening willen houden met elkaar, omdat je wil dat de ander gelukkig is en dat jij hiervan ook gelukkig wordt.

Dit is een dunne lijn. Voor die vriend voelt het alsof de vrouw hem wil veranderen. Dat hij zich anders moet gedragen en dat hij dus niet goed is zoals hij is. Maar in mijn ogen: niemand is perfect en dat je elkaar (tot op een zekere hoogte) helpt om samen te groeien en samen gelukkig te zijn is ook liefde.

Wil je nog meer informatie over dit onderwerp? Kijk dan even dit filmpje op youtube!